۲ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۵۸

عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیده النساء إلى الإمام الجواد) ؛ ج‏۱۱؛ قسم ۲؛ ص۸۹۱

قالت أسماء: فرأیتها رافعه یدیها إلى السماء، و هی تقول:

اسماء گفت: ایشان را دیدم که دستشان را به سوی آسمان بلند کرده، در حالی‌که می‌فرمایند:

اللهمّ إنّی أسألک بمحمّد المصطفى و شوقه إلیّ، و ببعلی علیّ المرتضى و حزنه علیّ و بالحسن المجتبى و بکائه علیّ، و بالحسین الشهید و کآبته علیّ، و ببناتی الفاطمیّات و تحسّرهنّ علیّ، إنّک ترحم و تغفر للعصاه من أمّه محمّد و تدخلهم الجنّه، إنّک أکرم المسئولین و أرحم الراحمین.[۱]

خداوندا ! از تو می‌خواهم به [حق] محمد مصطفی و شوقش به من و به همسرم علی مرتضی و حزنش بر من و به حسن مجتبی و گریه‌اش بر من و به حسین شهید و حزن آشکار در چهره‌اش بر من و به دختران فاطمیم و حسرتشان بر من، که رحم آوری و ببخشی بر گناه‌کاران از امت محمد و آنها را بر بهشت داخل سازی؛ چرا که تو کریم‌ترین مسؤولان و مهربان‌ترین مهربانان هستی.

[۱] بحرانى اصفهانى، عبد الله بن نور الله، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیده النساء إلى الإمام الجواد – ایران ؛ قم، چاپ: اول، ۱۴۱۳ ق.