۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۶:۲۳

إنَّ فاطمهَ بِنتَ رَسولِ اللهِ لَمّا احْتَضَرتْ نَظَرتْ نظراً حاداً ثُمَّ قالَتْ:

فاطمه دختر رسول خداوند در زمان احتضار سپس گفت:

اَلسَّلامُ عَلی جِبْرئیل اَلسَّلامُ عَلی رسولِ اللهِ اللّهُمَّ مَعَ رسولِکَ اللّهُمَّ فی رِضْوانِکَ وَ جَوارِکَ ودارِکَ دارِ السَّلام.

سلام بر جبرئیل. سلام بر رسول خدا. خداوندا [مرا] همراه رسولت [قرار ده]. خداوندا، [مرا] در رضوان و جوار و خانه ات دارالسلام [سکونت ده].

فی دَلائلِ الإمامهِ فسَمِعناها تَقُولُ:

در دلائل الامامه [آمده است] شنیدیم که می گفت:

وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ یَا قَابِضَ‏ الْأَرْوَاحِ‏، عَجِّلْ بِی وَ لَا تُعَذِّبْنِی.

سلام بر تو ای گیرنده ی  جان ها. مرا سریع بگیر و عذابم مکن.

ثُمَّ سَمِعْنَاهَا تَقُولُ:

سپس شنیدم که می گفت:

إِلَیْکَ رَبِّی لَا إِلَى النَّارِ

خداوندا، به سوی تو [می‌آیم]، نه به سوی آتش.

ثُمَّ غَمَضَتْ عَیْنَیْهَا، وَ مَدَّتْ یَدَیْهَا وَ رِجْلَیْهَا، کَأَنَّهَا لَمْ تَکُنْ حَیَّهً قَطُّ

سپس چشمانش را بست و دستان و پاهایش را دراز کرد و گویا هرگز زنده نبود.

عوالم العلوم والمعارف والأحوال من الایات والأخبار والأقوال(مستدرک سیده النساء إلی الإمام الجواد، ج۱۱، قسم -۲- فاطمه س)، ص۹۳۰